Czym
jest Wyzwanie: Teatr!?
- Ośmiomiesięczny projekt skierowany do młodzieży w wieku 13 – 18 lat;
- Chcemy pokazać teatr jako miejsce otwarte do młodych, gotowe do dialogu;
- W szkole brakuje miejsca na edukację teatralną – mu uzupełniamy tę lukę;
- Warsztaty łączące wiedzę o teatrze z praktyką, historię ze współczesnością;
- Udowodnimy, że teatr to nie tylko sztampowe i utarte schematami myślenie – to przestrzeń na kreatywność, twórczość, a nie tylko obowiązkowe wycieczki szkolne.
Jakie
działania czekają na uczestników projektu?
- 10 warsztatów teatralnych
- Akcje parateatralne w przestrzeni miejskiej (m. in. Święto ulicy Wilama Horzycy)
- Młodzieżowy blog teatralny
- Multimedialny przewodnik po teatrze i miejscach teatralnych Torunia
- Teatralne historie mówione
- Warsztaty sitodruku
- Udział w premierach, przedstawieniach festiwalowych (Festiwal Debiutantów „Pierwszy Kontakt”) oraz dyskusjach po spektaklach.
Projekt zostanie przeprowadzony w dwóch
częściach: cykl wiosenny (maj – czerwiec
2017) oraz cykl jesienny (wrzesień – grudzień 2017). Istnieje możliwość
wzięcia udziału w tylko jednym cyklu.
Tematy warsztatów:
I
część: maj – czerwiec
„Teatr niejedno ma imię” –
definicje, formy teatralne. Warsztaty wprowadzające
Pierwsze
spotkanie posłuży wzajemnemu poznaniu się uczestników, ich integracji,
uruchomieniu wyobraźni, pobudzaniu kreatywności. Głównym efektem poznawczym
będzie odkrycie wielości znaczeń teatru - jako instytucji, budynku, dziedziny
sztuki, medium, widowiska, sytuacji egzystencjalnej (filozofia dramatu),
użytecznej metafory (theatrum mundi, theatrum anatomicum, teatr wojny).
Wilam Horzyca – Krzysztof
Warlikowski: Szekspir w teatrze XX i XXI wieku
Impulsem
dla uczestników warsztatów będzie symboliczne zderzenie dwóch wielkich
osobowości artystycznych: najwybitniejszego artysty w toruńskim teatrze XX
wieku, przedstawiciela polskiego teatru monumentalnego z reprezentantem
najnowszego polskiego teatru nazywanego postdramatycznym. Spotkanie na gruncie
ich inscenizacji dramatów Szekspira będzie okazją do rozpoznania różnic między
teatrem słowa i teatrem cielesności, teatrem iluzji i teatrem transgresji.
Postacią patronującą twórczym działaniom będzie książę duński - Hamlet.
Konstanty Stanisławski –
Maja Kleczewska: aktorstwo i psychologia
W ramach tych warsztatów
nastąpi symboliczne spotkanie dwóch reżyserów, którzy z niezwykłą inwencją
wykorzystują koncepcje współczesnej im psychologii w tworzeniu przedstawień
mocno oddziałujących na widzów. Rosyjski reformator teatru, twórca
Moskiewskiego Teatru Artystycznego, który zainspirował współczesne kino
amerykańskie i jego najwybitniejszych aktorów (Marlon Brando, Marylin Monroe,
Dustin Hoffman) zostanie powiązany z reżyserką-dyplomowaną psycholożką, która
wnika nie tylko w psychikę postaci swoich inscenizacji, ale także w psychikę
grających je aktorów. Jednym z tematów warsztatowych będzie poznanie samego
siebie poprzez bycie aktorem.
Bertolt Brecht – Jan Klata:
teatr polityczny
Podczas tych warsztatów
spróbujemy poszukać środków wyrazu, dzięki którym ludzie mogą manifestować
swoje przekonania: na ulicy i w teatrze, w szkole i Internecie. Zapytamy o
stosowność ram protestu i o to, czym debata publiczna różni się od hejterstwa,
dyskusja od bezrozumnego przekrzykiwania. Patronami spotkania uczyniliśmy
artystów z różnych epok; prekursora teatru politycznego nazywanego teatrem
epickim (dla ludzi myślących i wrażliwych społecznie) oraz współczesnego
teatralnego prowokatora z irokezem na głowie i różańcem w kieszeni. Pytanie:
jak poprzez teatr rozmawiać o świecie, w którym żyjemy? Czy poprzez teatr można
go (troszeczkę) zmienić na lepsze?
II
część: wrzesień – grudzień
Mieczysław Limanowski –
teatra toruńskie
Mieczysław
Limanowski, współtwórca słynnej Reduty, zainspiruje uczestników warsztatów do
fotograficznej podróży po miejscach w Toruniu, w których odbywały się kiedyś i
odbywają się dzisiaj różnego rodzaju ceremonie, przedstawienia, widowiska,
protesty, zawody, obrzędy. Z telefonem komórkowym w ręku zbierzemy dowody na
istnienie Miasta jako Teatru: sztuki teatru sensu stricto, widowisk muzycznych,
cyrkowych i sportowych, a także Teatru Niewidzialnego, który wyłania się, kiedy
podpatrujemy codzienne życie naszego miasta.
Wsiewołd Meyerhold – Cirque
de Soleil: ciało przeciw grawitacji
Akrobata
w powietrzu sprawia wrażenie, jakby nie obowiązywały go żadne prawa fizyki. Czy
ludzie potrafią latać? Co zrobić, aby uczynić własne ciało poręcznym narzędziem
fizycznych ewolucji? Uczestnicy warsztatów poszukają - w rozsądnych,
bezpiecznych ramach - sposobów posługiwania się ciałem w sytuacji
przedstawienia. Na kilka godzin staną się klaunami, żonglerami, szczudlarzami,
a dzięki patronatowi Meyerholda zastanowią się, w jakim stopniu „sztuki
jarmarczne" stanowią ważne źródło teatru. Jak „buda jarmarczna"
przeistacza się w prawdziwy teatr? Na czym polega "biomechanika"
ciała, jego motoryczność?
Bob Dylan – Frank Castorf:
rock w teatrze
Przedmiotem
tych warsztatów będzie frapujące zagadnienie muzyczności teatru i w teatrze.
Choreiczność i chóralność teatru. Piosenka/song/melorecytacja w teatrze.
Rockowy wokalista/idol/aktor śpiewający. W działaniach uczestników warsztatu
pojawią się teksty piosenek ostatniego jak dotąd laureata Literackiej Nagrody
Nobla, rockowego poety - Boba Dylana, a także obrazy z przedstawień wybitnego
niemieckiego reżysera Franka Castorfa. Zasadnicze pytanie: czy muzyka i teatr
dają wieczną młodość? Co o młodości wiedzą 75-letni noblista i 65-letni artysta
teatru?
Jerzy Grotowski – impro
(teatr improwizowany): po co teatr?
Teatr
improwizowany cieszy się w Polsce w ostatnich latach niezwykłą popularnością.
Czy to jest teatr? Forma sztuki? Czy daje coś więcej niż dobrą zabawę? Czy może
nas - aktorów i widzów - rozwijać? Czy pozwala się doskonalić? Czy może istnieć
teatr jako „coś więcej niż teatr"? Od wspólnej zabawy w improwizowanie
spróbujemy dotrzeć w rejony teatru antropologicznego i parateatru uprawianego w
drugiej połowie XX wieku przez najbardziej znanego na świecie polskiego
myśliciela i praktyka teatru - Jerzego Grotowskiego.
Pina Bausch – Marina
Abramowicz: energia ciała
Podobnie
jak w poprzednich warsztatach głównym obiektem zainteresowania będzie ciało.
Tym razem jednak napięcie pomiędzy ciałem w (uestetyzowanym) ruchu a ciałem
performera, które służy poświęceniu i transgresji (przekraczaniu granic - norm
społecznych, religijnych, nietykalności osobistej itp.) Zapytamy o znaczenie
ciała w kulturze współczesnej, o eksploatowanie pięknych ciał przez przemysł
rozrywkowy, o sensowność i zakres dopuszczalności obnażania ciała w dzisiejszym
świecie. Hasło wywoławcze: embodied mind (umysł wcielony), tzn. że żaden
człowiek nie jest tylko ciałem.
Peter Brook – Eimuntas
Nekrosius: przestrzeń w teatrze
Największym
reżyserem, który występował w Toruniu regularnie od początku lat 90-tych XX
wieku i pokazał ponad dziesięć znakomitych przedstawień - m.in.
"Hamleta", "Makbeta", "Otella", "Trzy
siostry", "Boską komedię", a dzisiaj zbiera nagrody jako reżyser
"Dziadów" Adama Mickiewicza w Teatrze Narodowym w Warszawie, jest
litewski mistrz Eimuntas Nekrosius. Odwołując się do jego wielkiej wyobraźni
plastycznej, podsuniemy uczestnikom warsztatów inspiracje do tego, jak
zagospodarować przestrzeń w teatrze? Jak ją zapełnić przedmiotami? Jak
modelować światłem? Jak budować nastroje? Jak sterować uwagą widza? A może nie
trzeba niczego zapełniać? Może lepszym rozwiązaniem jest „pusta
przestrzeń" Petera Brooka, wielkiego inscenizatora dzieł Szekspira? Patron
spotkania: jeszcze raz Szekspir i jego myśl o świecie, który jest teatrem i
ludziach, którzy są aktorami The Globe.
Wszystkie warsztaty będą
prowadzone przez dwóch animatorów (twórcę i badacza/ kulturoznawcę/ pedagoga
teatru) co daje gwarancję interesującego zestawienia, wręcz zderzenia wiedzy z
artystycznym eksperymentem. Proponowanym
warsztatom przyświecać będzie zasada: jak najdalej od rutyny szkolnej i
tradycyjnego wykładu uniwersyteckiego, z jak największym naciskiem na kreatywność
młodych ludzi.
Projekt jest efektem współpracy Teatru im.
Wilama Horzycy w Toruniu oraz Zakładu Dramatu i Teatru Katedry Kulturoznawstwa
Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Projekt finansowany ze środków Ministerstwa
Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz